Eric Leltz  RSS feed    

Wensdenken

Donderdag 31 juli 2014

eric leltz

Ik las onder de kop “stad strijkt miljoenen op na promotie” in een artikel in het Brabants Dagblad dat een in 2013 gehouden promotiecampagne er voor heeft gezorgd dat in dat jaar €6.600.000 extra in het laatje van de Bossche binnenstad ondernemers is gekomen.

De campagne zou hebben geleid tot minstens 131.500 meer bezoekers aan de binnenstad. Marktonderzoeksbureau “Continu Vakantie Onderzoek”, heeft onderzocht dat 634.000 mensen de reclameposters op de stations hebben gezien. 84% van hen is het eens met de stelling “’s-Hertogenbosch biedt alle mogelijkheden voor een dagje uit” en 29% is het eens met de stelling “door de evenementen heb ik een positiever beeld gekregen van de stad”. Uitgaande van een gemiddelde besteding van €50 per persoon zouden de 131.500 extra bezoekers goed zijn voor €6,6 miljoen. Let wel, het gaat hier alleen om de omzet van de binnenstad ondernemers en ook nog om de extra inkomsten bovenop de normale omzetten.

Mooie financiële cijfers. Maar kloppen ze ook? Wordt niet met als uitgangspunt feitelijke gegevens van een marktonderzoek “hogere pretkunde” bedreven? Een dergelijke uitwerking van onderzoeksgegevens in financiële cijfers mag met een korreltje zout worden genomen. Het is wensdenken, zit vol aannames en interpretaties en is daarom boterzacht. Als er al 131.500 mensen meer zouden zijn gekomen is het maar de vraag of dit alleen door de campagne komt. Er zullen maar weinig mensen te vinden zijn die op de vraag “bent u op grond van de campagne naar Den Bosch gekomen en was u anders zeker nooit gekomen?” volmondig “ja” antwoorden. Dat is namelijk de groep extra bezoekers. En ook al besteden de “normale” bezoekers gemiddeld €50, is het maar de vraag of deze extra groep gemiddeld eenzelfde bedrag heeft uitgegeven. Ik heb de ondernemers dan ook niet juichend door de stad zien gaan met op hun schouders het gemeentebestuur om hun omzetverhoging te vieren.

Het was het college van B&W zelf dat €250.000 beschikbaar had gesteld voor de campagne. Dat geld is alvast goed besteed is de conclusie van haar eigen interpretatie van het onderzoek. Nu stelt hetzelfde college voor om de promotie de komende tijd te blijven richten op extra impulsen voor de binnenstad. En de onderbouwing voor deze keuze komt ook rechtstreeks uit de conclusies van het onderzoek. De rechtvaardiging en de onderbouwing van de keuzes op grond van het onderzoek lijken eerder een rationalisatie van reeds met het hart gemaakte keuzes. En dat is het positieve. Het college geeft duidelijk haar prioriteit voor de binnenstad aan en het heeft hier ook geld voor over. Maar een financiële onderbouwing is lastig te geven.

Geplaatst in Den Bosch | Er zijn 2 reacties

Onvermogen

Maandag 02 juni 2014

eric leltz

In de wijkkrant "de Hint" stond een stuk over het pas fraai gerenoveerde park "het IJzeren kind". De zin "het pad rondom het IJzeren kind is een voetpad, helaas wordt er door fietsers veelvuldig gebruik van gemaakt. Dit is echter onvoldoende te handhaven", trof mij. Wat een onvermogen spreekt hier uit.

Met de beste bedoelingen worden soms oplossing bedacht die in de praktijk toch anders uitpakken. Bij de aanleg van paden is het altijd een zorgvuldige afweging van toegankelijkheid voor de doelgroep en de financiën. In dit geval gaat het om een voetpad en is dus de toegankelijkheid voor voetgangers en mindervalide relevant.

Als fietsers niet gewenst zijn kan daar met de bewegwijzering en een toegangsbord iets aan worden gedaan. Je doet dan een beroep op de redelijkheid en de "omgevingsgevoeligheid" van de fietsers. Een stapje dwingender wordt het als de toegang tot een voetpad voor fietsers lastig wordt gemaakt. Bijvoorbeeld door een toegangspoort. En als een fietser die horde ook nog heeft genomen, kan de inrichting van een voetpad zoals de ondergrond of het aantal bochten er voor zorgen dat de fietsers voortaan toch maar liever omrijden.

Maar het is niet eenvoudig om fietsers te weren immers de toegang mag dan wel moeilijk te nemen zijn voor fietsers, deze toegang moet wel gemakkelijk te nemen zijn voor de doelgroep. En de inrichting van het pad mag dan wel frustraties oproepen bij fietsers, deze moet voetgangers en mindervaliden niet in de weg zitten. Dit is een uitdaging. Lastig maar niet onmogelijk. Zie de goede voorbeelden in het land zoals in het buitengebied van Ede.

Overigens is het mooier als gedragssturing niet door dwang maar via (on)bewuste beïnvloeding (nudging) tot stand komt. Voorbeelden zijn de vlieg op een mannenurinoir, een trap die door pianoklanken aantrekkelijker wordt gemaakt dan de naastliggende roltrap of bijgaande rokersruimte.

eric leltz

Voorbeelden van "nudging" voor een voetpad zijn voetstappen op de grond en een onderbreking van de kleur van de ondergrond waar het fietspad stopt en het voetpad verder gaat. Door nu zoals bij het "IJzeren kind" een voetpad aan te leggen dat zeer goed toegankelijk is voor fietsers en waar ook nog goed op kan worden gefietst, schiet je je doel voorbij. Dan kunnen voetgangers daar nog niet rustig en ongehinderd lopen. Een gemiste kans.

En zo is het fietspad bij het "IJzeren kind" een fraai voorbeeld van hoe de oplossingen van gisteren de problemen van vandaag zijn. Overigens kan al worden begonnen met een bord "voetpad" aan het begin van de paden. Maar dat zal, hoop ik, een kwestie van gemeentelijke timing zijn.

eric leltz

Geplaatst in Den Bosch | Er zijn geen reacties
<< 1[2] >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee